Τα παιδιά προβληματίζονται για τους τρόπους αντιμετώπισης των συναισθημάτων της λύπης, του φόβου και του θυμού. Μοιράζονται ιδέες, εμπειρίες . Ακούγονται αρκετές προτάσεις , οι οποίες καταγράφονται . Στην συνέχεια επιλέγουν από κοινού μια τεχνική , την οποία την δραματοποιούν, την οπτικοποιούν και την ενώνουν με το αντίστοιχο συναίσθημα. Για να γίνει πιο παιχνιδιάρικη η κάθε τεχνική της κάνουν ποιηματάκι

ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΠΗ

< Μια αγκαλιά ζεστή και η λύπη θα χαθεί>

ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΒΟ

<Φυσάω το συννεφάκι, γέλα φόβε φιλαράκι>

“Φυσάω το σύννεφο”-Παίρνουν μια βαθιά ανάσα και φυσούν δυνατά σαν να διώχνουν ένα μαύρο συννεφάκι.

ΓΙΑ ΤΟ ΘΥΜΟ ( το φανάρι του θυμού)

(Χτυπώντας παλαμάκια) – <Κόκκινο φανάρι σταματώ, παίρνω ανάσα, μετρώ ως τα δυο. Πορτοκαλί, φυσάω αργά, ο θυμός μου φεύγει μακρυά. Πράσινο φανάρι, χαμογελώ, ήρεμος τώρα προχωρώ.>

Ζωγραφική

Ζωγραφίζουν το φανάρι του θυμού και το ανθρωπάκι του θυμού